هپاتیت D چیست؟

مشابه ویروس‌های هپاتیت B، ویروس‌های هپاتیت D را می‌توان در خون و سایر مایعات بدن افراد آلوده شناسایی کرد. مسیرهای انتقال نیز مشابه هستند. این موارد به طور ویژه عبارتند از:^1,2

• رابطه جنسی محافظت نشده (بدون کاندوم) با شریک جنسی مبتلا
• رابطه جنسی محافظت نشده (بدون کاندوم) با شریک جنسی مبلا
• استفاده مشترک از لوازم بهداشت شخصی مانند تیغ اصلاح یا ناخن‌گیر
• زایمان که در طی آن مادر مبتلا می‌تواند ویروس را به کودک منتقل کند

همانطور که قبلاً توضیح داده شد، عفونت هپاتیت D تنها زمانی رخ می‌دهد که قبلاً هپاتیت B داشته باشید. آیا عفونت همزمان رخ داده است یا اینکه فردی قبلاً به هپاتیت B مبتلا بوده و بعداً به ویروس هپاتیت D نیز مبتلا شده است، از هم متمایزند.^1,3

اگر همزمان به ویروس هپاتیت D و ویروس هپاتیت B آلوده شده باشید، به آن عفونت همزمان گفته می‌شود. ^1,3,4 در بیشتر موارد این عفونت بدون عواقب بهبود می‌یابد.

وقتی افراد از قبل به هپاتیت B مبتلا شده باشند و بعداً به ویروس هپاتیت D نیز مبتلا شوند، وضعیت کاملاً متفاوت است. به این مورد عفونت اضافی گفته می‌شود.^1,3 این عفونت در 90 درصد افراد مبتلا، مزمن می‌شود و بیشتر و سریعتر از هپاتیت B به تنهایی به سیروز کبدی و سرطان کبد منجر می‌شود.^2,5

علائمی مانند خستگی، تهوع و استفراغ، بی‌اشتهایی، تب، تمرکز ضعیف، زردی پوست و چشم (یرقان)، ادرار تیره، مدفوع روشن و خارش شدید معمولاً در چند هفته اول عفونت هپاتیت D رخ می‌دهد. ⁵ علائم ممکن است از نظر شدت متفاوت باشد. هپاتیت مزمن D اغلب بدون علامت است یا فقط علائم خفیفی ایجاد می‌کند که لزوماً مرتبط با کبد نیستند. ¹⁰ از جمله خطرات این عفونت عدم تشخیص بیماری برای مدت طولانی است و اینکه ممکن است به حدی پیشرفت کند که کبد به طور فزاینده‌ای آسیب ببیند. در مراحل پیشرفته بیماری، علائم بزرگی مانند تجمع مایع در شکم (آسیت) و آسیب به عملکرد مغز از نشانه‌های بیماری کبدی است. ¹⁰

در اصل، هر فردی که ابتلای او به هپاتیت B ثابت شده باشد باید برای هپاتیت D نیز آزمایش دهد. برای این منظور ابتدا وجود آنتی بادی ویروس هپاتیت D در خون بررسی می‌شود. اگر نتیجه مثبت باشد – یعنی می‌توان آنتی بادی‌ها را شناسایی کرد – به این معنی است که شما یا در حال حاضر به ویروس هپاتیت D آلوده شده‌اید یا در گذشته عفونت داشته‌اید و دوباره بهبود یافته‌اید. بنابراین آزمایش خون دیگری برای روشن شدن اینکه آیا عفونت بهبود یافته یا در حال حاضر فعال است، ضروری است. سپس آزمایش دوم نشان می‌دهد که آیا ویروس هپاتیت D هنوز در خون وجود دارد یا خیر. اگر نتیجه این آزمایش نیز مثبت شد، عفونت فعال دارید. ⁴

هپاتیت D را می‌توان با دارو درمان کرد. هدف جلوگیری از تکثیر ویروس و در نتیجه محافظت از کبد در برابر آسیب است. ¹¹ صحبت با پزشک معالج می‌تواند به یافتن بهترین درمان ممکن و بهبود «پیش آگهی» کمک کند.

هر چقدر هم که در ابتدا عجیب به نظر برسد: واکسیناسیون علیه هپاتیت B روشی بسیار مطلوب برای محافظت از خود در برابر هپاتیت D است. زیرا شما تنها در صورتی به ویروس هپاتیت D مبتلا می‌شوید که به هپاتیت B نیز مبتلا شده باشید. ⁵ بعلاوه، با انجام اقدامات زیر می‌توانید از تماس با خون یا مایعات آلوده بدن سایر افراد از جمله منی یا ترشحات واژن اجتناب کنید و خطر ابتلا به این عفونت را به حداقل برسانید: ^1،5،12

• رابطه جنسی ایمن
• هنگام استفاده از مواد تزریقی یا از طریق بینی، حتماً مراقب باشید که ابزار استریل باشند و از سرنگ مشترک با سایر افراد استفاده نکنید
• هنگام خالکوبی یا پیرسینگ، مطمئن شوید که محیط و ابزار کار استریل هستند
• از لوازم بهداشت شخصی که ممکن است آلوده به خون باشند، مانند تیغ اصلاح یا ناخن‌گیر، به صورت مشترک استفاده نکنید